بخشی از متن مقاله بررسي تأثير متغيرهاي جمعيتي بر کيفيت محيط زيست بر مبناي مدل STIRPAT :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات :28
زمینه و هدف: اندازه و ترکیب جمعیت از مهمترین متغیرهای تأثیرگذار بر کیفیت محیط زیست میباشند. مطالعات تجربی در مورد تأثیر عوامل جمعیتی بر انتشار آلودگی نتایج بسیار متفاوتی داشته است. شناسایی و تعیین چگونگی و میزان تأثیر این متغیرها بر کیفیت محیط زیست میتواند در اتخاذ سیاستها و تدوین مقررات زیست محیطی نقش بهسزایی داشته باشد. روش بررسی: در مطالعه حاضر با بهکارگیری تجزیه و تحلیل اقتصاد سنجی و با استفاده از مدل STIRPAT و دادههای مربوط به انتشار دی اکسید کربن در میان کشورهای گروه دی هشت از سال 1995 تا 2010, به بررسی تأثیر متغیرهای جمعیتی نظیر اندازه جمعیت, سن جمعیت, تمرکز جمعیت و شهرنشینی و نیز تأثیر تولید ناخالص داخلی (GDP) بر انتشار گاز دیاکسیدکربن پرداخته شده است. یافتهها: نتایج حاکی از آن است که اندازه جمعیت و تمرکز جمعیت, تأثیر معنیداری بر انتشار گازهای گلخانهای ندارند. از طرفی سن جمعیت بین 15 تا 64 سال, شهرنشینی و درآمد سرانه واقعی به ترتیب بیشترین تأثیر را در انتشار سرانه دیاکسید کربن در بین کشورهای عضو گروه دی هشت از خود نشان میدهند. نتیجه گیری: کشش بالای انتشار آلایندهها نسبت به دوره سنی 15 تا 64 سال در جامعه ما از اهمیت بالایی برخوردار است, چرا که توزیع سنی جمعیت در این بازه سنی متراکم شده است. از آنجایی که این دوره سنی سهم بالایی در تولید و رشد اقتصادی و مصرف انرژی دارد, تأثیر بالایی نیز در انتشار CO2 خواهد داشت. بنابراین باید از طریق اقداماتی نظیر آموزشهای فرهنگی حفظ محیطزیست و افزایش راندمان مصرف انرژی, تخریب محیطزیست توسط مصرفکنندگان را به کمترین حد کاهش داد.