بخشی از متن مقاله پيش‌يابي تاثير روند طولاني مدت کاهش سطح آب درياي کاسپي بر حيات خليج گرگان :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :26
زمینه و هدف: خلیج گرگان حوضه آبی نیمه بستهای است که در حال حاضر تنها از طریق دهانه آشورآده- بندرترکمن با دریای کاسپی در ارتباط دایمی میباشد. روند رو به کاهش تراز سطح آب دریای کاسپی در طی 19 سال گذشته سبب بهوجود آمدن اثرات نامطلوب از طریق خشکیزایی در سواحل کم عمق خلیج گرگان گردیده است و بیم آن میرود تا در سالهای نه چندان دور ارتباط محدود خلیج با دریای کاسپی بهطور کلی قطع گردد. روش بررسی: در مقاله حاضر اثرات روند رو به کاهش تراز سطح آب دریای کاسپی بر وضعیت ارتباطی خلیج گرگان تحت دو مجموعه سناریوی کاهش میانگین تراز سطح آب دریای کاسپی مورد مدلسازی واقع گردیده است. در مجموعه سناریوهای اول از میانگین 2/5 سانتیمتری و در مجموعه سناریوهای دوم از میانگین 5/10 سانتیمتری کاهش تراز سطح آب در دریای کاسپی جهت مدلسازی وضعیت توپوگرافی خلیج گرگان استفاده شد. یافتهها: نتایج مدلسازیها تحت مجموعه سناریوهای اول نشان داد که ارتباط خلیج گرگان با دریای کاسپی در سال آبی 1411-1410 متاثر از کاهش تراز منفی 6/27 متری بهطور دایمی در ناحیه چاپقلی قطع خواهد شد. نتایج مدلسازیها تحت مجموعه سناریوهای دوم نشان داد که ارتباط خلیج گرگان با دریای کاسپی در سال آبی 1403-1402 متاثر از کاهش تراز منفی 6/27 متری بهطور دایمی در ناحیه چاپقلی قطع خواهد شد. بحث و نتیجهگیری: پیشنهاد میگردد کلیه طرحها و برنامههای استراتژیک دولت در تمامی سواحل جنوبی دریای کاسپی من جمله خلیج گرگان بر اساس طرح آمایش سرزمینی با عنایت به رویکرد روند کاهش سطح آب دریای کاسپی و سناریوسازیهای محتمل, مهندسی و عملیاتی گردد.