بخشی از متن مقاله تحليل وابستگي تغييرات کاربري اراضي شهرستان مشهد با پارامترهاي توپوگرافي در محيط GIS :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :25
زمینه و هدف: پایش تغییرات سطح زمین در طی زمان برای درک کنشهای متقابل بین انسان و پدیدههای طبیعی به منظور تصمیمگیری بهینه درباره مدیریت سرزمین از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مطالعه, تغییرات کاربری سرزمین شهرستان مشهد و وابستگی این تغییرات به شرایط توپوگرافی با استفاده از تصاویر ماهوارهای سالهای 1987, 2001 و 2014 ماهواره لندست بررسی گردیده است. روش بررسی: بدین منظور ابتدا کاربری سرزمین با روش تفسیر بصری به شش کلاس اراضی بایر, دیم, جنگل, کشت آبی, مرتع و شهر طبقه بندی شد. در نهایت ارتباط میان تغییرات کاربری سرزمین با مؤلفههای توپوگرافی (ارتفاع, شیب و جهت) مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در طی دوره مطالعه مساحت کاربریهای شهر, جنگل و اراضی بایر افزایش یافته و سطح کاربریهای دیمزار, کشت آبی و مراتع کاهش یافتهاست. بیشترین تغییر کاربری از کشاورزی آبی به اراضی دیم زار, به میزان 75/37702 هکتار بوده است. شهر مشهد نیز در طی این دوره زمانی 27 ساله 16754 هکتار گسترش یافته که بیشترین رشد آن در پهنه هایی با ارتفاع 600 تا 1800 متر, شیب 8 تا 12 درصد و جهتهای شمالی و شرقی رخ داده است. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش میتواند ابزار مناسبی جهت پیش‌بینی و مدیریت مناطق مستعد تغییر کاربری فراهم آورده و چشمانداز مناسبی برای برنامهریزان و تصمیم گیران جهت برنامه ریزی و مدیریت کاربری سرزمین و طرح‌های توسعه آتی ایجاد نماید.