بخشی از متن مقاله بررسي تاثير فرهنگ سازماني بر سلامت سازماني؛ با نقش ميانجيگري يگانگي فرد- سازماني :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات :22
مقدمه و هدف پژوهش: فرهنگسازمانی بهمثابهی شخصیت سازمان, زمانی دارای افراد و محیطی سالم است و به اهداف خطیر خود دست مییابد که افرادش ارزشها, شخصیت و اهدافشان را متناسب با این فرهنگسازمانی بدانند بنابراین, پژوهش حاضر باهدف تأثیر فرهنگسازمانی بر سلامت سازمانی با نقش میانجی یگانگی فردی- سازمانی انجامشده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی کرمانشاه و همدان به تعداد 649 نفر هست که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم 353 آزمودنی جهت مطالعه انتخاب شدند. برای گردآوری دادههای پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگسازمانی گوفی و جونز (1996), یگانگی فرد- سازمان کریستف (1996) و سلامت سازمانی هوی و همکاران (1996) استفاده شد. روایی هر سه پرسشنامه ازنظر متخصصان مدیریت و علوم رفتاری مورد تأیید قرار گرفت و برای میزان پایایی نیز از روش آلفای کرونباخ به ترتیب پرسشنامه فرهنگسازمانی 83/0, یگانگی فرد-سازمان 97/0, سلامت سازمانی 91/0 گزارش شد. دادههای تحقیق پس از جمعآوری با استفاده از نرمافزارهای آماری Lisrel و SPSS تحلیل شدند. یافتهها: نتایج الگویابی معادلات ساختاری نشان داد که فرهنگسازمانی بر سلامت سازمانی با نقش میانجی یگانگی فردی- و سازمانی اثر مثبت و معنیداری دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از عوامل اثرگذار برافزایش سلامت سازمانی توجه به فرهنگسازمانی دانشگاهها با تأکید بر یگانگی فرد- سازمانی می باشد.