بخشی از متن مقاله تأثير نئوپاتريمونيالسيم پهلوي بر توسعه نيافتگي ايران از سال 1342 تا 1356 :
سال انتشار : 1389
تعداد صفحات :33
فرضیه, سوال اصلی, سوالات فرعی و نحوه تحقیق را توضیح می دهد . در قسمت دوم مقالهشرایط, زمینه ها, عناصر, مفاهیم و نظریات مرتبط با توسعه بحث می شود و سپسویژگی های نئوپاتریمونیالیسم دوره پهلوی از سال 1342-1356 از طریق مفاهیم گفتمانسلطنت, مشروعیت, رابطه جامعه مدنی و دولت, رشد اقتصادی و عدم توسعه اقتصادی,ویژگی های شخصیتی محمدرضا شاه پهلوی توضیح داده می شود . بعد رابطه بین توسعه ونئو پاتریمونیالیسم پهلوی دوم با در نظر گرفتن مفاهیم توسعه سیاسی, توسعه اقتصادی,توسعه دولت محور و توسعه و مثابه عقلانیت بررسی می شود . فرضیه مقاله این است کهنئوپاتریمونیالیسم پهلوی دوم مانع توسعه در ایران دوره مذکور شده است . با در نظر گرفتنعناصر و خصوصیات و نظریات مرتبط با توسعه و خصوصیات و ویژگی هاینئوپاتریمونیالیسم و رابطه بین آن دو که در قسمت دوم متن مقاله توضیح داده شده است بهاین نتیجه رسیدیم که رژیم پهلوی دوم در دوره مذکور علی رغم داشتن برخی خصوصیاتمدرنیسم ( رشد صنعتی, اقتصادی, طبقاتی, آموزشی و ...) با توجه به مفاهیم توسعه سیاسی,توسعه اقتصادی, توسعه پایدار و همه جانبه و عقلانیت, نظامی توسعه یافته تلقی نمی شود ونئوپاتریمونیالیسم در توسعه نیافتگی ایران دوره مذکور نقش اساسی داشته است