بخشی از متن مقاله بررسي و تحليل فقهي ـ حقوقي حجيت آزمايش DNA در اثبات نسب :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :24
با توجه به اهمیت نسب در حفظ نظام خانواده و ثبات نسلها, اهتمام شارع و قانونگذار همواره بر حفظ آن در سایه تقنین بوده است. از این رو در فقه امامیه و به تبع آن قانون مدنی برای اثبات نسب پدری که به دلیل پنهانی بودن منشأ آن به مراتب دشوارتر از نسب مادری است, دلایل متعددی مانند قاعدهی فراش, اقرار, شهادت و … را تعیین کردهاست و حتی در فرض نبودن دلایل قوی‌تر به لحاظ کشف واقع, قائل به قابلیت استناد به ضعیف‌ترین ادله هم چون قرعه است. در این میان با توجه به عدم حصری بودن ادلهی اثبات نسب و نحوهی عملکرد شارع در این حوزه, جایگاه روشهای دقیق علمی چون DNA TYPING یا آزمایش DNAکه از اهم کاربرد آن در علم ژنتیک, اثبات نسب و تعیین رابطهی ابوت میباشد, قابل تأمل و بررسی است, لذا با توجه به نظریات فقها و حقوقدانان و استناد به ادلهی اصولی و فقهی از جمله حجیت قطع و علم عرفی, حجیت این آزمایش در اثبات نسب به لحاظ شرعی و قانونی قابل اثبات است.