بخشی از متن مقاله برساخت معنايي پيامدهاي فرهنگي کم آبي و خشکسالي زاينده رود (با تأکيد بر هويت فرهنگي شهروندان اصفهاني) :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات :37
در این مقاله برساخت معنایی پیامدهای فرهنگی کمآبی و خشکسالی زایندهرود با تأکید بر هویت فرهنگی از طریق تجربهزیسته شهروندان اصفهانی مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش مطالعهی حاضر کیفی از نوع پدیدارشناسی و نحوهی نمونهگیری مبتنی بر نمونه گیری هدفمند از نوع متجانس بوده است. بر این اساس 32 نفر از شهروندان زن و مرد اصفهانی در محدوده سنی 30 تا 65 سال انتخاب شدند و در طول مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته, تجربه زیسته خود راجع به کمآبی و خشکسالی زایندهرود را به طور کامل بیان کردند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل مضمون و جهت تعیین اعتبار یافتهها از معیارهای قابلیت اعتبار, قابلیت اطمینان و مطابقت با عینیتداشتن, استفاده شد. یافتههای این پژوهش در قالب 7 مقوله فراگیر دستهبندی شد که حاصل استخراج و مفهومبندی اطلاعات در 61 مقوله پایه, 20 مقوله سازماندهنده و 7 مقوله زیر فراگیر است. مقوله های فراگیر به عنوان پیامدهای فرهنگی کمآبی و خشکسالی زاینده رود با تأکید بر هویت فرهنگی شهروندان عبارتند از: دگرگونی درحافظه فرهنگی و تاریخی شهروندان اصفهانی(میراث معنوی, میراث مادی),تقلیل و تغییر در محتوای آثار هنری(عکاسی, نقاشی, موسیقی, فیلم) و ادبی(نوشتاری, گفتاری) شهر اصفهان, جغرافیای فرهنگی(تغییر نگرش شهروندان نسبت به زیست بوم فرهنگیشان), پررنگ شدن حس نوستالژیک, کاهش درهمتنیدگی فرهنگی فضای شهری و تغییر در نظام ارزشها و باورهای شهروندان. در مجموع یافتهها بیانگر آن است که کمآبی و خشکسالی زاینده رود, هویت فرهنگی شهروندان را تحت تأثیر قرار داده است؛ شهروندان خشکسالی و کمآبی را علت اساسی تخریب تمدن و زیستبوم فرهنگی شهر تاریخی اصفهان قلمداد نموده و بر این باورند که عنصر آب در این شهر نقش مهمی در ایجاد و ارتقا هویت فرهنگیشان دارد و میتوانند در ارتقا کیفیت کالبدی شهر و هویت شهری نیز اثربخش باشد.