بخشی از متن مقاله بهسازي خاکهاي آلوده به کادميوم و مس با کاربرد ديکلسيمفسفات :
سال انتشار : 1391
تعداد صفحات :16
آلودگی منابع آب و خاک به فلزات سنگین از چالشهای مهم عصر کنونی است. به همین دلیل, آلودگیزدایی چنین خاکهایی, پیشنیاز هرگونه بهرهبرداری بهینه از این منابع است. یکی از روشهای مقرون به صرفه برای پیشگیری از انتشار فلزات سنگین در منابع آب و خاک, تثبیت و جامدسازی آنهاست. طی این فرآیند, فلزات سنگین در خاکهای آلوده با اصلاحکنندههایی همچون مواد فسفاتی واکنش داده و با تشکیل موادی کممحلول یا نامحلول در محیط, به صورتی پایدار باقی میمانند. در این پژوهش, کارآیی دیکلسیمفسفات (DCP) در عدم تحرک و تثبیت دو فلز سنگین کادمیوم و مس در خاک ارزیابی شد. به منظور آگاهی از چگونگی جابهجایی این فلزات طی زمان در خاک, آزمایش شستشوی ستون خاک با 12 تیمار پیریزی شد. خاکها در چهار تیمار, به مقدار Kg/mg 500 به فلز مس و در چهار تیمار دیگر به فلز کادمیوم آلوده شدند. یک تیمار به عنوان شاهد انتخاب و به سه تیمار دیگر مقادیر 1/0, 2/0 و 5/0 درصد وزنی تثبیتکننده DCP افزوده شد. چهار تیمار دیگر نیز به همین روش آماده شدند, لیکن همزمان به هر دو فلز آلوده گشتند. نتایج نشان داد که در شرایط آلودگی خاک به فلز مس, کاربرد 1/0% DCP میتواند به اندازه 93% از مقدار خروجی این فلز در نخستین آبشویی, معادل با یک حجم منفذی خاک, بکاهد. این مقدار برای فلز کادمیوم برابر با 80% بود. با کاربرد مقادیر بیشتر تثبیتکننده (2% و 5%), مقدار این دو فلز در محلول خروجی ناچیز و به صفر نزدیک شد. در حالت آلودگی توأمان خاک به هر دو فلز, با کاربرد 1% از DCP, مقدار اولیه خروجی مس 90% و کادمیوم 92% کاهش داشت. بنابراین به هنگام حضور توأمان این دو فلز در خاک, تثبیت Cd بهتر از Cu انجام میشود. بر پایه نتایج این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که DCP مادهای موثر برای تثبیت و جامدسازی Cd و Cu و جلوگیری از ورود این دو فلز از خاکهای سبک بافت به منابع آب زیرزمینی است.