بخشی از متن مقاله ارزيابي توان اکولوژيک به منظور توسعه شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردي: جزيره مينو) :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :17
امروزه بسیاری از شهرهای کشور ما با توجه به گسترش نامحدود و بدون برنامهی خود سبب دستاندازی به محیطهای طبیعی و از بین بردن آنها شدهاند و در هر دوره زمانی و یا در هر مکانی که ایجاد گردیدهاند در پیامد استقرار خود مشکلاتی را نیز در محیط زیست ایجاد نمودهاند. اصولاً ایجاد شهرهای جدید به منظور پاسخگویی به نیازهایی همچون جذب سرریز جمعیتی, تأمین مسکن و بسیاری از عوامل دیگر بوده و به خاستگاه آنها در فرآیند توسعه از دیدگاه برنامهریزی و طرحریزی محیطی توجهی نگردیده است. جزیره مینو در جنوب خرمشهر در "12 o48 الی "15 o48 طول شرقی و "19 o30 الی "22 o30 عرض شمالی در استان خوزستان قرار دارد. جهت شناخت پتانسیلهای توسعه شهری در جزیره مینو از روش تجزیه و تحلیل سیستمی و مدل اکولوژیکی مخدوم و ابزار GIS استفاده شده است. در قالب این فرآیند, ابتدا منابع محیطزیستی منطقه شناسایی گردید. دادههای رقومی و به همراه دیگر دادههای توصیفی برای ایجاد پایگاه دادهها, به سامانه Arc GIS داده شد. با تلفیق و رویهمگذاری لایههای اطلاعاتی, در سامانه Arc GIS نقشه یگانهای اکولوژیکی منطقه به همراه جدول ویژگیهای واحد, ایجاد و نسبت به امکانسنجی منطقه اقدام و مناطق مستعد برای توسعه شهری مشخص گردید. نتیجه بررسی نشان میدهد که با در نظر گرفتن تمامی پارامترهای اکولوژیکی مدل مخدوم, 85% منطقه از نظر توسعه شهری دارای توان مناسب درجه دو و 14% منطقه توان نامناسب دارند. پیشنهاد می شود در برنامهریزی راهبردی توسعه شهری, اهداف کالبدی با اهداف اقتصادی, اجتماعی و فرهنگی تلفیق شده و هماهنگ و همسو پیش رود. در این راستا محور اصلی برنامهریزی شهری در جزیره مینو با اولویتبندی ارتقای ساختار کالبدی و رفاه اجتماعی با توجه به توسعه پایدار محیط زیست و در نهایت تولید ثروت بایستی صورت پذیرد.