بخشی از متن مقاله شبيه‌سازي و پيش‌بيني برخي از متغيرهاي اقليمي توسط مدل چندگانه خطي SDSM و مدل‌هاي گردش عمومي جو (مطالعه موردي: حوزه آبخيز بار نيشابور) :
سال انتشار : 1393
تعداد صفحات :26
یکی از ضعفهای مدلهای GCM بزرگ بودن مقیاس مکانی متغیرهای اقلیمی شبیه سازی شده میباشد که در این صورت برای مطالعات هیدرولوژی و منابع آب در محدوده حوزههای آبخیز از دقت کافی برخوردار نیستند. بنابراین میبایستی آنها را توسط روشهای مختلف کوچک مقیاس نمود. سپس با استفاده از خروجیهای ریز مقیاس سازی شده این مدلها اثرات تغییر اقلیم در مطالعات هیدرولوژیکی مورد ارزیابی قرار گیرد. از بین روشهای ریزمقیاس سازی, روشهای آماری به واسطه عملکرد سریع و آسان بیشتر مورد توجه هیدرولوژیستها قرار میگیرند. در تحقیق حاضر مدل آماری (SDSM) در شبیه سازی و پیشبینی دمای بیشینه, کمینه و بارش در حوزه آبخیز بار نیشابور با استفاده از دو روش آماری و ترسیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای اجرای مدل SDSM از خروجیهای مدل Hadcm3 و CGCM1 استفاده شد. دادههای روزانه دمای بیشینه, کمینه و بارش برای دوره پایه (2000-1970) تحت سه سناریو A1, A2 و B1 شبیه سازی گردید. نتایج هر سه سناریو عموماً حاکی از افزایش دما و کاهش بارش در منطقه مورد مطالعه میباشد. به عنوان مثال با توجه به نتایج پارامترهای آماری, سناریو A2(04/4 RMSE =,84/0R2 = , 99/0 Nash =, 33/0 MAE =, و 24/0-= (PBIS مشاهده شد که خروجی های مدل Hadcm3 تحت سناریو A2 دارای تطابق بیشتری با دوره پایه بوده است. نتایج نشان داد که در دورههای 2039-2010, 2069-2040 و 2099-2070, دمای میانگین به ترتیب 01/0, 3/0 و 6/0؛ دمای متوسط کمینه 3/0, 5/0 و 4/1 و دمای متوسط بیشینه 7/0, 4/1 و 7/2 درجه سانتیگراد نسبت به دوره پایه در حوضه مورد مطالعه افزایش مییابد همچنین نتایج نشان داد که در سه دوره مورد مطالعه بارش متوسط به اندازه 6, 10 و 17 میلیمتر نسبت به دوره پایه کاهش مییابد.