بخشی از متن مقاله بررسي ميزان ديازينون منابع آب هاي زيرزميني منطقه لواسانات براساس روش SPME (مطالعه موردي: لواسانات بزرگ و لواسانات کوچک) :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :22
زمینه و هدف:گسترش کاربرد آفت کشهای ارگانو فسفره در صنعت, کشاورزی و.., دیازینون را به یک معضل زیست محیطی تبدیل کرده است. باتوجه به اهمیت آب و اثراتی که آلودگی آب میتواند بر سمت انسان و اکوسیستمهای طبیعی داشته باشد, پایش کیفیت منابع آب از اهمیت بسزایی برخوردار است. لذا این پژوهش در راستای تعیین میزان آلودگی دیازینون آبهای زیرزمینی و بررسی وضعیت کیفی آب در منطقه لواسانات صورت گرفت. روش بررسی:در محدوده مورد مطالعه, به طور تصادفی روستاهایی انتخاب شدند و 6 چاه در هر روستا ( در بالادست و پایین دست) نمونهبرداری شد. پس از انتقال نمونهها به آزمایشگاه با بهرهگیری از روشمیکرو استخراج فاز جامد, غلظت دیازینون آنها اندازهگیری شد. یافته ها:نتایج نشان داد که منابع آبهای زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه آلوده به دیازینون بوده و میزان این آلودگی در لواسانات کوچک نسبت به لواسانات بزرگ بیشتر است. روستای نیکنام ده و هنزک به‌ترتیب با غلظت دیازینون میانگین 792/13 و 328/13 میکرو گرم بر لیتر بیشترین سهم در آلودگی منابع آبی زیرزمینی منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص دادند. بحث و نتیجه گیری:مقایسه میانگین دیازینون برآورد شده با استانداردهای جهانی نشان داد که میزان این آلودگی در تمامی روستاها با توجه به استاندارد آب آشامیدنی بیشتر از حد مجاز بوده و با استاندارد آبهای زیرزمینی مطابقت ندارد. لذا برنامه‌رزیهای مربوط به مدرت منابع آب و همچنین پایش سمت حوضـههـای آبخـز و اجـاد تغرات مدرت در منطقه مورد مطالعه باید در اولویت قرار گیرد.