بخشی از متن مقاله تعيين الگو بهينه حفاري و اجراي سيستم نگهداري تونل در سنگ¬هاي ضعيف (مطالعه موردي) :
سال انتشار : 1391
تعداد صفحات :10
حفر یک تونل سبب ایجاد تغییرات تمرکز تنش و بروز جابجاییهایی احتمالی در اطراف فضای حفاری شده می -شود. در فرآیند حفر تونل, بحرانیترین مرحله, حفر بخش تاج تونل میباشد و چنانچه حفر این بخش بطور صحیح انجام نشود, احتمال ناپایداری افزایش مییابد. در عملیات تونلسازی به روش مرحلهای تاج و پله, گسترش ناحیه پلاستیک علاوه بر خصوصیات ژئومکانیکی به شکل و نحوه اجرای عملیات وابسته میباشد. بر این اساس, گام حفاری تاج و کف تاثیر بسزائی در پایداری تونل دارند. برای محاسبه این دو پارامتر میتوان از روشهای عددی و تجربی بهره برد. امروزه روشهای عددی بطور موثری در مسائل تحلیل پایداری تونلها به کار گرفته می شوند و برای این منظور, روشهای عددی سه بعدی برای مدلسازی حرکات جلو و اطراف سینه کار تونل و همچنین تاثیر آن بر سیستم نگهداری, نتایج دقیقتری ارائه می نمایند. در این مقاله, پایداری یک تونل که حفر آن به روش مرحلهای با گام حفاری 1 متر برای تاج و 5/2 متر برای کف میباشد, مورد بررسی قرار گرفته است. جهت تحلیل پایداری نرم افزار بکارگیری و نتایج بدست آمده با روشهای تجربی RMR و Q مقایسه گردید. بر این اساس, جهت جلوگیری از ناپایداری و کاهش فشار بر سیستم نگهداری, گام مناسب برای حفاری تاج و کف تونل 5/0 متر بدست آمد. با اجرای نتایج بدست آمده در تونل مطالعه موردی, میزان جابجایی ها و اثرات تخریبی وارد بر سیستم نگهداری بطور قابل ملاحظهای کاهش یافت.