بخشی از متن مقاله تحليل ميزان آسيب پذيري مسکن شهري در مواقع بروز مخاطرات محيطي (زلزله) با استفاده تکنيک هاي تلفيقي MCDM+GIS (مطالعة موردي: منطقة 6 شهر تهران) :
سال انتشار : 1393
تعداد صفحات :18
امروزه با توجّه به افزایش نرخ شهرنشینی بهویژه در کشورهای درحال‌توسعه, بروز مخاطرات طبیعی از جمله زلزله در شهرها امری اجتنابناپذیر بوده, امّا تجربه نشان داده با شناسایی و ارزیابی مناطق آسیبپذیر و همچنین برنامهریزیهای از قبل پیش‌بینی‌شده و تدابیر عملیّاتی در مقابله با چنین اتّفاقاتی میتواند به طور قابل ملاحظه‌ای خسارات و تلفات ناشی از آن را به حداقل رساند. با توجّه به پیچیدگی مسائل شهری, استفاده از مدلها و تکنیک‌های جدید بهویژه مدلهای تصمیمگیری چندمعیاره و نیز تلفیق آنها با سیستم اطّلاعات جغرافیایی (GIS), از ابزارهای کارآمد در جهت شناسایی نقاط حادثه‌خیز بحران شهری به شمار میآیند لذا در این پژوهش, از تکنیک تصمیمگیری چندمعیاره AHP به منظور وزندهی و از مدل SAW جهت تلفیق لایههای مؤثّر در آسیبپذیری مسکن در منطقه 6 تهران استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق, پس از طبقهبندی میزان آسیبپذیری, 37 درصد کاربری مسکونی در منطقه مورد مطالعه دارای درجه آسیبپذیری متوسّط ارزیابی شده که عمدتاً در قسمت مرکزی و شرقی منطقه مورد مطالعه واقع شده‌اند. 37 درصد نیز از آسیبپذیری کم و بسیار کم و 26 درصد از آسیبپذیری بالا و بسیار بالایی برخوردار بودند. استفاده از نقشه پهنهبندی خطر, جهت کاهش خسارات و تلفات ناشی از مخاطرات طبیعی میتواند به عنوان نقشه پایه مورد استفاده مدیران و برنامهریزان شهری قرار گیرد.