بخشی از متن مقاله نقش پُرفشار جنب حارّه, در توزيع مکاني بارش هاي روزانهي ايران :
سال انتشار : 1391
تعداد صفحات :32
در این پژوهش, آرایش فضایی و الگویِ زمانیِ شدّت پُرفشار جنب حارّه, در تراز میانی وردسپهر با استفاده از داده‌های روزانهی ارتفاع ژئوپتانسیل, در یک دورهی زمانی 55 ساله, شامل 20089 روز از یازدهم دی‌ماه 1329 تا دهم دی‌ماه 1384 بررسی شده است. نخست برای تحلیل آرایش فضایی پُرفشار جنب حارّه و اندرکنش آن با سامانههای مجاور, میانگین ارتفاع ژئوپتانسیل برای تمام روزهای تقویم خورشیدی محاسبه شد. آنگاه, یک تحلیل خوشه‌ای پایگانی انباشتی بهروش "پیوند وارد" روی این مقادیر انجام گرفت. بر پایهی این تحلیل, پنج آرایش گردشی در چارچوب دورههای سرد, گذار و گرم در نیمکرهی شمالی شناسایی شدند. برای تحلیل الگوی زمانی شدّت پُرفشار جنب حارّه با انتخاب چارچوب پوش مناسب, میانگین ارتفاع ژئوپتانسیل تراز میانی وردسپهر برای هر یک از روزهای تقویم خورشیدی 1383-1330 محاسبه و استانداردسازی شد. بدین ترتیب, آرایهای به ابعاد 1×19724 بهدست آمد که شامل ناهنجاری‌‌های فاز مثبت و منفی (تشدید و تضعیف پُرفشار جنب حارّه) در هر روز بود. مقایسهی فراوانی روزهای وقوع فاز مثبت با فراوانی روزهای رویداد فاز منفی, در تراز مورد بررسی نشان داد که طیّ نیم قرن گذشته, روزهای تشدید و حضور قوی پُرفشار جنب حارّه نسبت به روزهای تضعیف این سامانـهی دینامیکی, افزایش یافته است. اجرای روش جدول توافقی و محاسبهی آمارهی کای دو (2 χ) در طول دورهی آماری (1383-1330) نشان داد که وقوع بارش, کمابیش در 3% از ایستگاههای بررسی شده (32 ایستگاه از مجموع 1066 ایستگاه) مستقل از تأثیر پُرفشار جنب حارّه است. این ایستگاهها بیشتر کرانه‌ها و پسکرانههای جنوبی خزر و نواحی شمالغرب کشور را در بر می‌گیرند. از سوی دیگر, وقوع بارش کمابیش در 97% ایستگاههای مورد بررسی (1034 ایستگاه از مجموع 1066 ایستگاه) مستقل از تأثیر پُرفشار جنب حارّه نیست و بهشدّت تحت کنترل پُرفشار جنب حارّه در زمان حاکمیت این سامانه بر روی ایران است.