بخشی از متن مقاله بررسي و تحليل وضعيّت پايداري اجتماعي در شهر آمل :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :24
پایداری اجتماعی یکی از ابعاد مهمّ توسعه شهری پایدار است که با تأکید بر مفاهیم کیفی به دنبال تحقّق فضاهای شهری سرزنده و پویاست. پایداری اجتماعی رویکردی را ارائه می‌کند که بر اساس آن میتوان جنبه‌های وسیعی از چالش‌های زندگی شهری معاصر را شناسایی و برطرف نمود. هدف اصلی مقاله, بررسی وضعیّت پایداری اجتماعی و مؤلّفه‌های مربوط به آن در شهر آمل است. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی بوده و تعداد نمونه, 430 خانوار است. یافته‌ها نشان می‌دهد که وضعیّت پایداری اجتماعی کلّ در شهر آمل در سطح مطلوبی قرار دارد. از بین مؤلّفه‌های نه‌گانه, «کیفیّت محیط» و «مشارکت اجتماعی», وضعیّت نسبتاً نامطلوبی داشته‌اند که باید بیشتر از بقیه در اولویّت توجّه قرار گیرند. مشاهده مقادیر میانگین مؤلّفه‌ها, دلالت بر تفاوت مقادیر آ‌نها با میانگین مطلوب دارد و نتایج حاصل از تحلیل مسیر هم نشان می‌دهد که مؤلّفه «تعامل» با (388/0) و پس از آن «اعتماد» (341/0) بیشترین تأثیر را در ارتقا و بهبود پایداری اجتماعی شهر آمل دارد.