بخشی از متن مقاله ارزيابي اثر تغيير اقليم بر درجه-روزهاي گرمايشي و سرمايشي ايران :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :29
انرژی به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای زیستمحیطی و اقتصادی توسعه پایدار, از شرایط تغییر اقلیم تأثیر میپذیرد ؛ افزون بر این, تغییرات درجه-روزهای سرمایشی و گرمایشی, از عوامل اصلی افزایش یا کاهش مصرف سوخت و انرژی به حساب میآید. به منظور ارزیابی پتانسیل تغییرات درجه-روزهای گرمایشی و سرمایشی کشور تحت تأثیر تغییر اقلیم, ابتدا دادههای دمای روزانه 44 ایستگاه سینوپتیک کشور طی دوره آماری 2005-1976 استخراج شد؛ همچنین, دادههای روزانه ریزگردانی دینامیک پروژه کوردکس با دقّت مکانی 44/0×44/0 درجه برای خروجی سه مدل منطقهای سی.اِن.آر.اِم, ای.سی.اِرث و جی.اِف.دی.اِل, تحت دو خطّ سیر 5/4 و 5/8 واداشت تابشی استخراج شد. برونداد مدلها, افزایش نیاز سرمایشی در افقهای 2030-2020 و 2050-2040 را شبیهسازی میکنند. بیشترین افزایش در مناطق پست سواحل جنوبی و بهویژه جنوب شرقی کشور و مناطق مرکزی و به صورت خفیفتر در سواحل شمال قابل انتظار است و در مقابل وضعیّت ثبات و کاهش اندک نیاز سرمایشی در ارتفاعات البرز و زاگرس و کاهش نیاز گرمایشی برای کشور در افقهای یادشده پیشبینی میشود. بیشترین کاهش در مناطق کوهستانی البرز, زاگرس و آذربایجان قابل انتظار است و در مقابل, وضعیّت ثبات و افزایش خفیف نیاز گرمایشی در مناطق پست و ساحلی جنوب و به صورت موضعی در مرکز و سواحل شمال قابل پیشبینی است. در مجموع, نتایج بیانگر افزایش نیاز سرمایشی (حداقل 23 و حداکثر 47 درصدی) و کاهش نیاز گرمایشی (حداکثر 9 و حداکثر 17 درصدی) کشور در دو افق 2030-2020 و 2050-2040 در هر دو خطّ سیر 5/4 و 5/8 است.