بخشی از متن مقاله نقش سنجه‌هاي سيماي سرزمين و فرايندهاي مکاني تغيير در ارزيابي کارايي مدل ژئومد (مطالعه موردي: حوضه آبخيز نکارود) :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات :27
ارزیابی کارایی مدل پیش‌بینی تغییرات پوشش سرزمین, بخش مهمّی جهت اطمینان از صحّت نتایج حاصل است. هدف پژوهش حاضر, ارزیابی کارایی مدل ژئومد با استفاده از سنجههای سیمای سرزمین و فرایندهای مکانی تغییر جهت پیش‌بینی تغییرات جنگل در حوضه آبخیز نکارود, شمال ایران است. جهت انجام این کار, از نقشههای پوشش سرزمین سالهای 1363, 1380 و 1389 به عنوان نقشههای واقعیّت زمینی استفاده شد. نقشه شایستگی انتقال از جنگل به غیرجنگل با استفاده از ترکیب خطّی وزن داده شده, تولید شد. از توابع عضویت فازی برای استانداردسازی و از تحلیل سلسله‌مراتبی نیز به منظور وزن‌دهی معیارها استفاده شد. سنجههای سیمای سرزمین شامل مساحت کل, تراکم لکّه, تراکم حاشیه, چین‌خوردگی ابعاد, دایره محدودکننده, سوراخ‌شدگی (مشبّک‌شدگی), پراکندگی و مجاورت با استفاده از نرم‌افزار کمّیکردن الگوی سیمای سرزمین (فرگستتس) و فرایندهای مکانی تغییر با استفاده از درخت تصمیمگیری در محیط مدل‌ساز تغییر سرزمین محاسبه شدند. بیشترین میزان خطای نسبی حاصل از مقایسه نقشه واقعیّت زمینی با نقشه پیش‌بینی‌شده برای سنجههای تراکم لکّه, دایره محدودکننده و سوراخ‌شدگی به دست آمد؛ در صورتی که مدل توانست با دقّت بالایی مساحت, پیچیدگی اشکال, تکّه‌تکّه‌شدگی, فشردگی و ناهمگنی مکانی لکّههای جنگلی را پیش‌بینی کند؛ همچنین فرایند مکانی تغییر حذف طی سالهای مورد مطالعه با توجّه به کاهش مساحت و تعداد لکّهها اتّفاق افتاد که مدل نیز به درستی همین فرایند را پیش‌بینی کرد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد این روش با کارایی بالایی می‌تواند درک جامع و کاملی از عدم قطعیّت صحّت نتایج تولیدشده ارائه دهد.